"Vastgoedeigenaars hebben er een boerenjaar op zitten", besluit Johan Krijgsman, CEO van ERA Belgium, op basis van de ERA-KULeuven-Vastgoedindex (EKVI). Die analyseert de Vlaamse vastgoedmarkt van de voorbije 15 jaar, op basis van cijfers van zo'n 60.000 transacties van ERA-makelaars. Het was van 2009 geleden dat de huizenprijzen meer dan vier keer zo hard stegen als de inflatie - de stijging van de prijzen van de consumptiegoederen. "Met andere woorden: in 2019 zijn onze woningen niet alleen in absolute prijs gestegen, maar nog veel sterker in relatieve waarde."
Prijsdempend effect
Sven Damen, de vastgoedeconoom van de KU Leuven die de studie uitvoerde, verwacht niet dat deze prijsstijging zich aan hetzelde tempo zal verderzetten. "In ons onderzoek vinden we dat op middellange termijn vooral de ontleencapaciteit van huishoudens de woningprijzen bepaalt: hoe meer de Vlaming kan lenen, hoe meer hij ook aan zijn woning uitgeeft", zegt hij. "En die ontleencapaciteit is dus afhankelijk van het inkomen, de hypotheekrente en de woonbonus. Door het wegvallen van de woonbonus, zal de Vlaming 9 à 13 procent minder kunnen lenen, waardoor we op middellange termijn een prijsdempend effect op de woningprijs kunnen verwachten."
Leuven is het duurst
Leuven is, vooral door een immens grote vraag van hoogopgeleiden, veruit de duurste Vlaamse centrumstad van de voorbije 15 jaar. Een woning in de studentenstad is 9 procent duurder dan een quasi identieke woning in Antwerpen en 11 procent duurder dan Brugge. De goedkoopste centrumsteden zijn Kortrijk, Roeselare en Genk. Zo betaal je voor een woning in Leuven ruim de hélft meer (60,29 procent) dan voor dezelfde woning 60 kilometer verder, in Genk.
Bron: Moneytalk